Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Αν έχεις μάτια να τα δεις, αν έχεις χέρια να τ' αγγίξεις...

Η ώρα πλησιάζει δύο μετά τα μεσάνυχτα...
Περιέργως δεν νυστάζω παρά το πρωινό ξύπνημα και την έντονη μέρα... Μια μέρα γεμάτη στιγμές. Μια μέρα από εκείνες που ξαπλώνεις το βράδυ στο κρεβάτι σου και δεν νιώθεις ενοχές για το ότι την άφησες και πέρασε έτσι...Χωρίς να την ζήσεις... Όχι, σίγουρα δεν ήταν μια από αυτές. Μια μέρα γεμάτη καλούς φίλους και πολλά χαμόγελα. Τώρα που η 25η Μαρτίου μας χαιρέτησε και εγώ ετοιμάζομαι να κοιμηθώ, αφήνω τον εαυτό μου στις μηχανικές κινήσεις που κάνω κάθε μέρα. Βλέπω τα mail μου και ρίχνω μια ματιά στην επικαιρότητα... Αν πτωχεύσαμε, να το μάθω βρε αδερφέ...

Η επικαιρότητα έχει ως εξής: Επικυρώθηκε η νέα συμφωνία για το μοντέλο διάσωσης υπερχρεωμένων κρατών. Λίγο πιο κάτω, στους 10.000 οι νεκροί της Ιαπωνίας και στους 20.000 οι αγνοούμενοι. Λίγο πιο κάτω, στο 6 της 7βάθμιας κλίμακας τοποθετεί η επιτροπή πυρηνικής ενέργειας της Ιαπωνίας την επικινδυνότητα σχετικά με την κατάσταση των πυρηνικών αντιδραστήρων στην Ιαπωνία με μια ομάδα μηχανικών να θυσιάζεται καθημερινά στην ραδιενέργεια που εκπέμπεται. Ακολουθεί η είδηση περί συνέχισης των βομβαρδισμών στην Λιβύη από την "πολιτισμένη" Δύση.
Κάποιος θα πει, τι ασχολείσαι καημένε... πήγαινε να κοιμηθείς και να ξυπνήσεις αύριο να ζήσεις την ζωάρα σου...
Μπορεί να είναι αυτό το σωστό...δεν ξέρω...μπορεί και όχι...σίγουρα δεν μπορώ να κάνω πολλά... Ούτε μπορώ να πάω να φυσήξω τον αντιδραστήρα να κρυώσει, ούτε να πάρω τηλέφωνο τον Καντάφι στο κρυσφήγετο και να του πω να κάνει λίγο κάλμα γιατί τώρα κατάλαβε ο Νικολά (Σαρκοζί) τι κουμασάκι είσαι και τα έχει πάρει λίγο...

Η νύχτα προσφέρεται για προβληματισμούς... ίσως αρκούν και αυτοί...
Προσ-εύχομαι η αυριανή μέρα να είναι πιο γεμάτη από εκείνη που έφυγε και λίγο πιο "άδεια" από εκείνη που θα την διαδεχτεί...

Αγκαλιάζω την "πιστή" μου κιθάρα και σιγοψιθυρίζω τους στίχους των Κατσιμιχαίων που άκουσα πριν λίγες ώρες...

"...μες στο κλειστό δωμάτιο υπάρχουν όλα
αν έχεις μάτια να τα δεις, αν έχεις χέρια να τ' αγγίξεις
μπορείς να βρεις κλειδί να ξεκλειδώσεις τη σιωπή τους
αρκεί να πας, ολάνοιχτος, γυρεύοντάς τα..."



Καλή μου νύχτα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου