Περισσότερο από επιστήμονες και διανοούμενους, εμπιστευόμαστε ποιητές και μουσικές για να εξηγήσουν τα αινίγματα της ζωής, το κουβάρι των συναισθημάτων. Η Λίνα Νικολακοπούλου έχει γράψει: «Να πετώ για τους γαλαξίες μου, τις αξίες μου και σένα».
Δύσκολο να διατηρήσουμε την αισιοδοξία μας, να ονειρευόμαστε, κι ακόμα δυσκολότερο να συνοδοιπορευόμαστε. Η έκπτωση των αξιών επιταχύνεται από το ντόμινο των δυσκολιών της καθημερινότητας. Η καθημερινότητα: ρουτίνα ή ευκαιρία να ζούμε ουσιαστικά; Ο ρόλος του ανθρώπου είναι να ζει, όχι απλά να υφίσταται να υπάρχει. Ζω σημαίνει κερδίζω με τον καιρό με την προσωπικότητα μου, αντιστέκομαι στο σκόρπισμα του χρόνου και την πίεση που ασκεί. Γι’ αυτό πρέπει να επιδιώκουμε εσωτερικό χρόνο με τον εαυτό μας. Διάβασμα σε μουσικά χαλιά, ονειροπολήσεις . Μύχιες συζητήσεις, να βρούμε τι θέλουμε, να νοηματοδοτήσουμε την ύπαρξη μας. Ή απλά να κρατήσουμε ό,τι μας γεμίζει και μας δίνει δύναμη κι ελπίδα για τη ζωή. Να αισθανόμαστε και να συναισθανόμαστε Έχοντας επίγνωση της καλής μας υγείας και τύχης να έχουμε τα δεδομένα που πολλοί στερούνται.Πολλά δώρα που δεν εκτιμάμε.
Σήμερα πρώτη φορά έφτιαξα βασιλόπιτα.Θυμάμαι όταν ήμουν στο δημοτικό, πάντα ήθελα να κερδίζω το φλουρί και το συνακόλουθο-δώρο έκπληξη. Στην καλύτερη των περιπτώσεων ήταν χρήματα. Και λίγο αργότερα στο γυμνάσιο, πάλι ήθελα να μου τύχει το φλουρί. Στιγμές μοναδικές με τη μάνα μου, να βάζει φλουριά σε όλα τα αδέρφια και τα ξαδέρφια μου. Αφού τα μόνα κομμάτια που δεν είχαν φλουριά ήταν του Χριστού και του σπιτιού. Το περίεργο όμως είναι ότι συνέχισα να θέλω να κερδίζω. Μέχρι φέτος. Κατάλαβα ότι λαμβάνουμε πολλά δώρα και ίσως ήρθε ο καιρός να τα εκτιμήσουμε. Ας χαρούμε με το κομμάτι της πίτας που μας αναλογεί, δεν υπάρχει περίπτωση κάποιο από τα υλικά θα μας αρέσει, θα μας ευχαριστεί. Κι εμείς ας χρησιμοποιήσουμε υλικό ονείρων στη ζωή μας.
Κλείνοντας δύο στίχους από την άξια διάδοχο της Νικολακοπούλου , την Ελεάνα Βραχάλη: « Όμορφη μέρα με βλέμμα χαράς, χρώματα γύρω κι ελπίδες για μας, είναι ένα δώρο η ζωή μα συχνά το ξεχνάω...
Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα βάζουμε στόχους. Σημασία δεν έχει πότε θα τους πετύχουμε , αλλά ότι θα τους πετύχουμε. Εύχομαι χρόνια καλά, χρωματίζοντας την ευχή μου με λίγο πράσινο. Εκείνο της ελπίδας για τα καλύτερα, για ονειρευτές , ρεαλιστές, σουρρεαλιστές και κυρίως για αγαπημένους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου