Νιώθω ότι κάθε μέρα που περνάει τίθενται εν αμφιβόλω όλο και περισσότερα "δεδομένα". Η εικόνα πολλών πραγμάτων αλλάζει με καταιγιστικό ρυθμό. Η κοινωνία αλλάζει...Η πατρίδα αλλάζει... Οι αντοχές μας αλλάζουν...Οι προτεραιότητες μας αλλάζουν...Εμείς αλλάζουμε... Πολλοί ίσως διαφωνούν αλλά νομίζω ότι αυτό που ζούμε είναι ένα σοκ που δεν διαγράφεται εύκολα... Το θέμα όμως στην τελική, είναι το αύριο... Τι μορφή θα έχει και πόσο θα μοιάζει στο σήμερα;
Μνημόνια, μεσοπρόθεσμα δάνεια, ελεγχομενη και επιλεκτική χρεοκοπία, spreads και credit default swaps, εγγυήσεις και αποκρατικοποίησεις. Τα ίδια και τα ίδια. Ενώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις αποκρατικοποιήσεις, με ενοχλεί να βγαίνουν απροκάλυπτα οι αξιωματούχοι και πολιτικοί ξένων ιμπεριαλιστικών χωρών και να παραδέχονται ξεκάθαρα το έκδηλο ενδιαφέρον τους π.χ. για τον ορυκτό πλούτο της πατρίδας μου. Εμείς τι κάναμε τόσα χρόνια για να τα εκμεταλλευτούμε. Προφανώς δεν τα βάζω με τους ξένους αλλά με τους δικούς μας προδότες.
Παλεύω να αφήσω έξω από τον συλλογισμό μου την κάθε λογής συνωμοσιολογία. Κάποια κομμάτια όμως δεν μου ταιριάζουν με την λογική. Θα συνεχίσω να παλεύω να σκέφτομαι όσο μπορώ με την λογική γιατί αν αλλάξω μονοπάτι τότε με βλέπω να "σμιλεύω" μάρμαρα έξω από την Μεγάλη Βρετάνια...εγώ όχι για τα ματ αλλά για αυτούς που ετοιμάζουν τα πράγματα τους για το ελικόπτερο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου